Eindelijk is het zover. De macro lens wordt weer uit de kast gepakt en grondig schoongemaakt, want deze zal vanaf nu tot halverwege oktober flinke overuren maken. Na vorige week mijn eerste en tevens ook mijn snelste vuurjuffertje ooit te hebben gezien (15 april), kan het libellenseizoen nu echt beginnen. De eerste warme periode is geweest en overal komen deze bijzonder mooie dieren tevoorschijn. Sommigen hebben enkele maanden als larve onder water geleefd, anderen enkele jaren. (dit verschilt per soort)

Op het moment dat het water de juiste temperatuur krijgt, komen de eerste lentesoorten naar boven en scheuren letterlijk uit hun larvenhuidje. Op dat moment kan de zeer complexe transformatie beginnen. Het is een proces waarin honderden dingen fout kunnen gaan. Het beestje moet zijn complete lichaam oppompen, vleugels ontvouwen en uitharden voordat er kan worden gevlogen. Dit is het moment dat ze het meest kwetsbaar zijn, want roofdieren liggen overal op de loer om een gemakkelijke snack te kunnen pakken. Na een paar uur zijn de beestjes al wel klaar voor de eerste vlucht en kunnen ze beginnen met hun korte leventje boven water. De meeste waterjuffers en libellen leven vaak maar enkele weken en juist in deze periode zijn ze op hun mooist.

Komend jaar wordt weer een spannend jaar. Niet alleen voor mij, maar ook voor vele andere liefhebbers. Helaas staan sommige soorten op de rand van uitsterven in ons land en wordt dit het jaar van de waarheid. Is de populatie speerwaterjuffers gegroeid of opnieuw afgenomen? En worden de tweevlek en oostelijke witsnuitlibel nu eindelijk weer gevonden of zijn ze definitief uit ons land verdwenen. Nu zullen er altijd soorten blijven komen en gaan, maar het is erg zonde om een van deze mooie dieren te moeten zien verdwijnen.

Gelukkig was voor een aantal soorten vorig jaar een topjaar. Zeldzame soorten zoals de zuidelijke heidelibel en bruine korenbout doken op de meest bizarre plekken op of werden in grote aantallen waargenomen.

Zelf ben ik benieuwd wat ik dit jaar allemaal zal tegenkomen. In 2013 was ik de gelukkige waarnemer van een parend stel zuidelijke heidelibellen (Zeer zeldzaam in Nederland) en dat gewoon hier in de buurt bij Herperduin! 2014 was simpelweg een topjaar omdat ik toen maar liefst 53 van de 67 Nederlandse soorten wist te vinden, waarvan enkele zeer lastige en zeer zeldzame soorten.Dit jaar ga ik de lat weer wat hoger leggen en probeer ik minimaal 5 nieuwe soorten te vinden. Het vervelende hiervan is dat het allemaal zeer zeldzame soorten betreft, maar dat maakt het natuurlijk extra interessant en uitdagend.

Na vandaag (24 april) zijn in ieder geval de eerste 7 soorten alweer binnen met meteen twee soorten die ik nog niet eerder in april wist te vinden. En één van deze soorten (smaragdlibel) kreeg ik vorig jaar maar niet goed voor mijn lens. Nu heb ik zelfs meteen het mannetje en het vrouwtje weten te fotograferen. Het is ook geen zeldzame soort en ze vliegen soms in grote aantallen bij elkaar, maar het beestje is wel lastig te benaderen. Zodra ze een beetje zijn opgewarmd door de zon vliegen ze snel op. Maar na één dag zoeken is deze soort al binnen. Laten we hopen dat dit een goed voorteken is, want een goed begin is het halve werk. Dat zeggen ze tenminste ........